Augusto Gónzález-Besada Mein

Referencia

• ES.GA.15030.ARAG/2.52.

Título

• Augusto Gónzález-Besada Mein

Data de creación

• 1897-01-01 / 1918-12-31. 1897 a 1918

Nivel de descrición

• Fondo

Volume e soporte da unidade de descrición

• 2 Unidade(s) de instalación

• González ; Besada Mein, Augusto ‌

Historia institucional/Reseña biográfica

• Augusto González-Besada Mein (Tui, 24 de xuño de 1865 - Madrid, 4 de xuño d e 1919). Avogado de profesión, foi un dos galegos que participaron na dirección da política española da Restauración dende as filas do Partido Conservador. Estudou o bacharelato en Pontevedra ata 1880. Logo que rematou, cursou a carreira de Dereito na Universidade de Santiago de Compostela en 1885. En 1890 saíu elixido deputado provincial polo distrito de Caldas de Reis-Cambados e en 1894 polo de Ponteareas-A Cañiza. De 1895 a 1897 desempeñou o cargo de gobernador civil de Pontevedra. En 1899 iniciou a súa andaina na política nacional como deputado por Cambados ata 1907. Volveu á representación galega en 1914, ano no que saíu elixido por Lugo, distrito que representou ata 1919. Entrementres fora deputado por Alxeciras, Almería e Alcoi. En 1902 foi nomeado Subsecretario do Ministerio de Facenda e ministro de Facenda en 1903, 1908-09 e 1918. E no período 1907-08, ministro de Fomento. Dende 1903 ata 1919 foi un dos líderes do Partido Conservador. Entre 1914 e 1915 ocupou a presidencia do Congreso dos Deputados. Outra faceta salientable na biografía de Besada é a literio-rexionalista. Ademais de colaborador da prensa da época escribiu a que foi a primeira "Historia crític a de la literatura gallega", (1887). Estes estudos literarios foron os prolegómenos da súa participación na creación da Asociación Regionalista Gallega en 1890 e na movilización rexionalista de 1890-92. Pero en 1893 coa irrupción do movemento reivindicativo da Junta de Defensa de Galicia o seu rexionalismo volveuse esencialmente cultural. A súa última contribución a el foi o seu discur so de ingreso na RAE do 7 de maio de 1916, sobre a vida e a obra de Rosalía de Castro. Besada foi un dos reivindicadores da súa figura e como tal participou no traslado dos seus restos a San Domingos de Bonaval en 1891 e presidiu coa súa dona, en 1917, a erección do monumento a Rosalía na alameda de Santiago. Entre 1918-19 foi presidente da Real Academia de Xurisprudencia e correspo ndente da Real Academia Galega dende 1905.

Historia arquivística

• Descoñecida

Alcance e contido

• O fondo contén principalmente correspondencia con políticos e persoeiros da súa época ademais de nomeamentos como ministro de varias carteiras, invitacións da Casa Real e a concesión dunha medalla. Finalmente, o fondo conserva unhas galeradas e un manuscrito de artigos en prensa de Besada e un informe da Real Sociedad Española de Historia Natural elevado ao Ministro de Fomento.

Condicións de acceso

Descrición condicións de acceso:

• Documentación de libre consulta, de acordo co art. 57 e 62 da Lei 16/1985 d e 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español e o art. 82 da Lei 8/1995 do 30 de outubro, do Patrimonio Cultural de Galicia. Así como polo estipulado no art. 56 e 58 dos Estatutos da Real Academia Galega.

Lingua:

• Spanish; Castilian

• German

Características físicas

Material no que se rexistra a información:

• Papel

Existencia e localización de copias

• Existencia de copias: No existen copias
  

Nota xeral

• Forma de ingreso: na segunda compra incorporáronse os seguintes documentos: - Carta de Eduardo Dato Iradier a Augusto González-Besada Mein (S. 367/112) - Carta de Antonio Maura a Augusto González-Besada Mein (S. 367/113) - Carta de José Canalejas a Augusto González-Besada Mein (S. 367/114) - Carta de Raimundo Fernández Villaverde a Augusto González-Besad a Mein (S. 367/115) - Carta circular do Círculo Liberal Conservador (Madrid) a Augusto González-Besada Mein (S. 367/116)

Nota á área de contido e estrutura

• Na Universidad de Salamanca existe outra parte deste fondo: a correspondencia co responsable da súa facción do partido conservador na provincia de Salamanca, e con outros políticos salmantinos, entre 1910-1918.