Cariatide

Ligazón persistente

Bonome Rodríguez, Santiago (Santiago de Compostela, 1901-París, 1995). Escultor. Comeza a súa formación nos talleres de Ribas e de Francisco Asorey na súa Compostela natal. Tras esta primeira etapa pasa por Madrid, Londres e Nova York. A súa escultura, preferentemente tallada en madeira, posúe un realismo cru, áspero, que representa toda a gama das expresións e sensacións humanas. En 1924 obtén un gran éxito na Exposición de Arte Regional Gallego, celebrada en Madrid onde se instala pouco despois. Tamén cultiva o xénero do retrato. En 1928 expón en Madrid e no 1929 en París, onde repite no ano 1936. Despois da Guerra Civil española fixa alí a súa residencia.

Plano enteiro de peza de Santiago Bonome tallada en caoba, pertencente á súa etapa madrileña, e datada entre os anos 1925-1926. Grupo formado por unha muller que leva ao seu fillo sobre o ombro esquerdo, ergue a mirada cara ao neno, e os brazos, para collerlle a cabeza. Diversas inscricións incompletas no reverso.

Para as descricións: GERPE BLANCO, María Teresa. "Obra del escultor Bonome", en Abrente: revista de la Real Academia de Bellas Artes de Nuestra Señora del Rosario, A Coruña, 1991, nº 23, páx. 25-26. Ms. por Santiago Bonome.