Expediente para a confirmación do Privilexio da exención...

Referencia

• ES.GA.15036.AM/1.1.1.1.2.3.9.//Caixa 908-2

Notação:

• Depósito: AMF. Depósito A Caixa 908 2
  Signatura antigua
  • Atado 55

Título

• Expediente para a confirmación do Privilexio da exención de Milicias provinciais

Título atribuido:

• PRIVILEXIO REAL

Fecha de creación

• 1824-06-03 / 1832-12-06. 1824, xuño, 3 a 1832, decembro, 6

Fecha de acumulación

• 1704-04-14 / 1832-12-06. 1704, abril, 14 a 1832, decembro, 6

Nivel de descripción

• Unidade documental

Volumen y soporte de la unidad de descripción

• 1 Expediente(s)

• Concello de Ferrol (A Coruña, España) ‌

Otros productores

• Carlos II, 1661-1700, rei de España, Rei de España ‌
• Neoburg, María Ana de, raíña consorte de Carlos II, rei de España ‌

Historia institucional/Reseña biográfica

• Na súa orixe o Concello foi unha entidade con autonomía propia, pero foi perdéndoa fronte ao poder real, señorial ou eclesiástico. Así pasou da asemblea veciñal ou concello aberto a un cambio radical no goberno municipal coa aparición de órganos alleos ao propio municipio como os delegados rexios: Correxedores, Intendentes, Rexedores. Fronte a este poder foráneo xurdiron os xurados, que representaban á comunidade e velaban polos seus intereses ao ser elixidos polos veciños. O rexemento estivo presidido polos alcaldes, máxima autoridade xudicial e administrativa da vila, elixidos entre os membros do Concello ratific ados polas autoridades supramunicipais, ou polos gobernadores político-militares no caso de Ferrol, dada a súa importancia militar e estratéxica. Cando existían asuntos de especial relevancia, como graves desordes públicos ou loita polas lindes o rei enviaba un representante para intentar solucionar estes conflitos: xuÍces especiais, pesquisidores ou correxedores. Os Reis Católicos no seu afán centralizador e unificador, xeralizaron o réxime dos correxedores para todo o reino. As cidades cabeza de partido tiveron a estes funcionarios como presiden tes natos dos concellos e sen a súa presenza non se reunían nin adoptaban acordos. A partir do século XVIII, dende o motín de Esquilache, a participación popular incrementouse coa creación en cada municipio de catro Deputados do Común, destinados a vixiar os abastos, e un Síndico Personero que defendía a poboación cando se sentía agraviada. Estes cargos foron nomeados,con frecuenci a, en poboacións superiores a 2.000 habitantes e a duración do oficio comezou sendo dun ano para, posteriormente, ser bianual. Na época contemporánea son múltiples os vaivéns na autonomía do Goberno municipal: alcalde e concelleir os pasarán de ser nomeados pola Administración central a ser elixidos polos propios veciños. Coa democratización dos concellos os órganos de gobernos supramun icipais (autoridade real, señorial, eclesiástica, Rexedores, Correxedores, Xurados, Intenedentes) deixaron de existir persistindo no tempo outros coma os alcaldes, que perderan as funcións xudiciais para afianzarse na organización administrativ a do municipio; a Asemblea do Goberno municipal pasou de ser concello aberto a órgano de poder das élites municipais para volver a ser de novo órgano de representación veciñal coa elección de concelleiros. Xurdirán outros novos como a Comisión Municipal Permanente (1924-1985), Comisións Informativas (desde 1952 e con antecedentes na Lei municipal de 1870), a Comisión de Goberno (1985- ) e a Xunta de Goberno Local dende xaneiro do 2004, e como ente supramunicipal en Ferrol a Mancomunidade de municipios desde 1989. As funcións deste órganos de goberno son o control da xustiza local, potestade regulamentaria, policía e orde pública, salubridade e hixiene, sanidade, urbanismo, educación, festas, vixiancia e control do comercio e industria locais, abastecemento, facenda municipal e administración do patrimonio.

Historia archivística

• Segundo a Rexesta elaborada por Montero Aróstegui en 1850, cando organiza o arquivo municipal, en este expediente iría incluído o Real Privilexio concedido por Carlos II eximindo á Vila da contribución de mariñeiría e levas por ter arribado a este porto a súa dona María Ana de Neoburg. [Madrid, 1691, marzo], que xa non existe. Non obstante no expediente de 1824, vai inserta unha trancrición do Privilexio.

Alcance e conteúdo

• Contén ademais: -Contas do gastado en 1704 para poñer en uso o Privilexio de Carlos II. -Xustificación feita polo Síndico Procurador Xeral para que se exima á Vila do reemprazo do xército. 1773

Condiciones de acceso

Descripción condiciones de acceso:

• Libre, agás naqueles casos nos que concorran as excepcións ou límites previstos na Constitución e nas leis.

Condiciones de reproducción

Condiciones de reproducción:

• As limitacións na reproducción de documentos están encamiñadas á protección e conservación dos documentos. En aqueles de acceso restrinxido, ademáis de cumprir o requisito antedito, só poderán ser reproducidos polos interesados ou con o permiso destes.

Lengua:

• Spanish; Castilian

• Galician

Características físicas

Material en el que se registra la información:

• Pergameo

Existencia y localización de originales

• Localización de originales: Arquivo do Reino de Galicia Archivo General de Simancas. Arquivo de protocolos notariais de A Coruña. Arquivo Xeral militar de Madrid. Arquivo Xeral militar de Segovia. Arquivo Xeral militar de Guadalaja ra. Arquivo Xeral militar de Avila. Departamento de arquivo e estudos xeográficos do servizo xeográfico do exército(Madrid). Arquivo do Museo naval (Madrid) Arquivo xeral de Marina"Alvaro de Bazán" (Viso del Marqués- Ciudad Real).
  

Existencia y localización de copias

• Existencia de copias: No existen copias
  

Unidades de descripción relacionadas

• Unidades de descripción relacionadas: Real Privilexio concedido por Carlos III polo que se exime ós viciños da Graña da Contribución do Servizo de Milicias, pero non ós dos lugares de Balón, Brión e Mougá. San Ildefonso. 1768, setembro, 29
  

Descriptores geográficos

• Ferrol (vila, Ferrol, A Coruña, España) ‌

Descriptores de materia

• Milicias ‌
• Levas ‌
• Privilexio real ‌