Manuel Curros Nogueira, o seu verdeiro nome, nace o 15 de setembro de 1851 en Celanova (Ourense) e morre na Habana o 7 de marzo de 1908 Fillo do escribano José María Curros Vázquez (1800-1888) e de Petra Nogueira Enríquez (1814-1880). Irmáns: Urbano Curros Rodríguez (1847-?), Teresa de Curros Nogueiras (1848-1876), Pedro Urbano Curros Rodríguez (1850-?), Eugenio Elías Curros Nogueiras (1855-?), Adolfo Curros Nogueiras (1856-?), Sofía Amalia Curros Nogueiras (1861-?), Elena Curros Nogueiras (1861-?), Antonio Curros Nogueiras (?-1871), Laureana Curros Nogueiras (1845-1878). En 1866 abandona a casa paterna e marcha a Madrid onde cursa estudios de bacharelato e dereito. Casa en Madrid en 1871 con Modesta Vázquez. En 1873 ingresa como redactor na Gaceta de Madrid. De 1875 a 1876 é cronista da guerra carlista no norte de España para El Imparcial. En 1877 obtén un premio nun certame poético en Ourense, onde se instala para traballar na Delegación de Facenda. En 1883 regresa a Madrid. Despois de abandonar muller e fillos, emigra a Cuba en 1894. Na Habana dedicarase ao periodismo fundando La Tierra Gallega en 1896. En 1904 realiza un viaxe á Coruña, onde recibe unha coroa poética. En Cuba entra en contacto ca activa colonia galega da illa. Será o primeiro presidente da Asociación Iniciadora e Protectora da Real Academia Galega. Despoís da súa morte na capital cubana, o seu corpo é repatriado para recibir sepultura na Coruña en abril de 1908.
Historia arquivística
Descoñecida.
Alcance e contido
Dúas poesías manuscritas de Curros Enríquez en castelán, varias fotografías, un recorte de prensa e un folletode Nan de Allariz: "O Zoqueiro de Vilaboa".
As poesías e varias fotos do fondo están dedicadas por Curros á súas sobriñas, fillas de Emilio Cal Rico, cuñado do poeta. O folleto está tamén dedicado polo autor, Nan de Allariz, as mesmas.
Xunta de Galicia. Información mantenida y publicada en internet por la Xunta de Galicia