Oficina Liquidadora de Impostos de Noia

Enlace persistente

Xorden a partir dun Real Decreto de 1861 no que se dispón que a liquidación do Dereito de Hipotecas debe ser realizada polos rexistradores da propiedade nos partidos en que residan e consolídase como consecuencia da aplicación das Leis e Reais Ordenes de 1867 e 1868 nas que se regula o imposto sobre as translacións de dominio, encomendando a súa liquidación aos rexistradores da propiedade de cada partido. En 1900, 1901, e 1907 regúlase a liquidación dos impostos de transmisións e sucesións e as competencias das oficinas liquidadoras no que afecta á investigación de actos e contratos suxeitos ao imposto: sucesións, doazóns, transmisións e actos xurídicos documentados. A función de inspección das devanditas oficinas corría a cargo dos avogados do Estado, dependentes das delegacións de Facenda. Actualmente ao ser transferidas as competencias sobre a cobranza destes impostos á Comunidade Autónoma a función de inspección e control exércea o Xefatura Territorial da Consellería de Facenda e Administración Pública.

Os documentos custodiáronse na oficina liquidadora ata o momento da súa transferencia ao arquivo.