Vicenta Cortés Alonso (Valencia, 1 de mazo de 1925), formada na Escola Cossío, licenciouse en Filosofía e Letras (especialidade Historia) pola Universidade de Valencia en 1948, e doutorouse en 1952 na Universidade Central de Madrid. En 1954 ingresou por oposición no Corpo Facultativo de Arquiveiros, Bibliotecarios e Arqueólogos sendo o seu primeiro destino o Arquivo Xeral de Indias (1954-1957) Entre 1957 e 1958 foi contratada polo goberno colombiano como asesora técnica para o Arquivo Xeral da Nación de Colombia, onde traballou na sección Colonia. Durante este período exerceu como docente de paleografía na Facultade de Filosofía e Letras da Universidade Nacional de Bogotá e de Historia na Facultade de Humanidades da Universidade de Ándelos da mesma cidade. En 1959 foi contratada como técnico de arquivo pola Prefecturía Apostólica de Leticia (Colombia) para a organización de fontes indíxenas e foi bolseira pola Organización de Estados Americanos (OEA) para estudar o sistema de arquivos de EE.UU. En 1961foi contratada pola Fundación Hispánica da Biblioteca do Congreso de EE.UU. para traballar na sección de fondos hispánicos da sección de manuscritos da devandita institución. Ese mesmo ano participou na Primeira Reunión Interamericana de Arquivos (PRIA) de Washington, reunión que resultou decisiva para o mundo dos arquivos. Ao seu regreso a España, foi destinada a Huelva como directora do arquivo da Delegación de Facenda e da Biblioteca Pública e Centro Coordinador de Bibliotecas (1962-1964), tras o cal regresou ao Arquivo Xeral de Indias (1964-1967). En 1968 iniciou en Madrid unha nova etapa, no Ministerio de Educación e Ciencia, como Directora da Sección de Documentación, Biblioteca e Arquivo (1968-1973), á vez que retomou a docencia de Etnohistoria do Departamento de Historia de América na Universidade Complutense de Madrid (1968-1982). En 1972 participou no Proxecto de Desenvolvemento de Arquivos da OEA. O informe sobre varios arquivos iberoamericanos, presentado na Reunión Técnica sobre o Desenvolvemento de Arquivos celebrado en Washington foi tomado como punto de partida para a elaboración da Carta dos Arquivos Americanos. En 1973 foi nomeada Inspectora Xeral de Arquivos, sendo o seu labor fundamental para o desenvolvemento dos arquivos estatais ata a supresión do cargo en 1984. Durante esta fase impulsou a colaboración arquivística iberoamericana coa creación e coordinación dos Cursos de Administración e Organización de Arquivos Históricos, en Madrid, froito da colaboración da OEA e os ministerios españois de Educación e de Asuntos Exteriores (1973-1992). A pedimento da UNESCO realizou varias consultorías sobre os sistemas arquivísticos nacionais en Venezuela (1974), Costa Rica (1978) e Perú (1980). En 1981 promoveu a creación dun Grupo de Arquiveiros Municipais na Comunidad de Madrid. A súa última etapa de funcionaria desenvolveuna no Arquivo Histórico Nacional, á fronte da sección Consellos (1984-1990). Foi presidenta de ANABAD. Obtivo o premio Senyera do Concello de Valencia (1960), a condecoración da Orde ao Mérito por servizos distinguidos con grao de Caballero do Perú (1980), a medalla de honra de ANABAD-Toledo (1999), a condecoración do Arquivo Xeral da Nación de Perú, Lima (2004), o Premio da Associació d'Arxivers Valencians, Onda (Castelló) (2004) e Encoméndaa do Mérito Civil do Ministerio de Asuntos Exteriores (2011).
Vicenta Cortés faleceu en Valencia o 4 de xaneiro de 2021.
Os documentos que integran este conxunto permaneceron en poder da súa produtora, Vicenta Cortés, ata o momento da súa doazón ao arquivo.
Alcance y contenido
Os documentos reflicten presumiblemente unha parte da actividade profesional de Vicenta Cortés. O resto do fondo documental consérvase no Archivo Histórico Nacional, en Madrid.